بندرعباس
استان هرمزگان درجنوب ايران واقع كه
ازشمال شرقي با استان كرمان ودر شمال غربي ومغرب با استانهاي فارس و بوشهر واز
مشرق به استان سيستان وبلوچستان واز جنوب به آبهاي خليج هميشه فارس ودرياي عمان
محدود مي شود و شامل شهرستانهاي ابوموسي – بستك – بندرعباس – بندرلنگه – جاسك – حاجي آباد – خمير رودان – قشم – پارسيان - ميناب مي
باشد.
شهر بندرعباس
تا قبل از قرن چهارم هجري درحوالي بندرعباس فعلي ، بندر و روستاي كوچكي به نام (سورو) وجود داشت كه جغرافيا نويسان قرن چهارم هجري ازآن نام
برده اند. برخي معتقدند ( شهرو ) كه به عنوان دهي كوچك
بركناردريا ازآن نام برده شده ، همان بندر سورو است. اين بندر درسال 924 هجري قمري
بندر (جرون) خوانده مي شد و دهكده اي كوچك بود و روبروي سواحل شمالي جزيره پراهميت
( هورموز يا هرمز) آن روزگازقرارداشت. درسال 1514 ، پرتغاليها اين دهكده كوچك
را براي تخليه وبارگيري اجناس تجاري ونظامي خود انتخاب كردند.
به دليل خرچنگ زيادي كه درسواحل اين بندروجود داشت ، نام آن را ( كاماراو ) يا ( كامبارانو) يعني بندرخرچنگ گذاشتند.
نام متداول بعدي يعني : (گمبرون ) يا (گامبرون) به احتمال زياد ازلغت پرتغالي
(گامارانو) اقتباس شده است.درسال 1622 ميلادي ، شاه عباس توانست با كمك انگليسيها
دست پرتغاليها را ازاين بندركوتاه كند ، كه به افتخاراين پيروزي (بندرگمبرون ) به ( بندرعباس) تغييرنام يافت .
بندرعباس از 4 بخش ، 2شهر و 10 دهستان تشكيل شده است:
• بخش مركزي : شهربندرعباس ، دهستان گچين
، تازيان ، ايسين.
• بخش فين: شهرفين ، دهستان فين ، سياهو
، گهره .
• بخش قلعه قاضي: دهستان سخون ، قلعه
قاضي.
• بخش تخت : دهستان تخت ، شميل.
آب و هوا:
استان هرمزگان در گروه سرزمين‌هاى گرم و خشك قرار مى‌گيرد و اين در حالى است كه
رطوبت نسبى هوا در اكثرنواحي اين منطقه بالاست
صنايع دستي استان:
صنايع دستي اين استان ازاهميت ويژه تجاري و صادراتي برخوردارمي باشد
كه برخي ازاين صنايع عبارتنداز:
زري بافي - سفال سازي - قاليچه ، گليم و جاجيم بافي- ساخت خورجين ، خرسك ، عبا ، جوال و همچنين توليد وسايلي چون :
گفه ، سپ ، كنتله ، سربوني ، فك ، سري و طناب از
برگ وتاروپود درخت نخل.